تابيدي از اوج افق
از اوج افلاك
بر پهنه ي خاك
از موج لبخندت سحر
مهتاب را چيد
از كهكشان سينه ات
خورشيد جوشيد

در سايه سار آه تو
غم، شعله ور شد
از نم نم اشكت


نگاه آب، تر شد
وقتي تو را ديد آسمان
شد صاف و آبي
خورشيد هم
از غنچه ي لبخند تو
شد آفتابي
در رويش اشكت
سحر
مهتاب روييد
آب زلالي نگاهت
قطره اي چيد
تو
يباترين تفسير و شعر پاك مردي
شهر شهادت را تو آخر فتح كردي

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: